W konsekwencji zdolność pokonywania szczebli kariery, rozumiana jako wiara we własne siły i chęć‡ brania na siebie coraz wię™kszej odpowiedzialności, również stał‚a się bardzo namacalna. Do tego angloamerykańska kultura zarzą…dzania zasobami ludzkimi spowodował‚a, że postawa „siedź w ką…cie, a znajdą… cię™”, stał‚a się raczej antyreceptą… na sukces, przynajmniej w rzeczywistości korporacyjnej. Wiedza, znajomość języków, umieję™tnoś›ci analityczne czy zdolności przywódcze wydają… się raczej tokenami, bez których trudno usia…ść do stoł‚u, aby rozpocząć‡ konkurencję™ w dużym przedsiębiorstwie. Celowo używam sł‚owa konkurencja, bo to de facto synonim kariery. Zdrowe współ‚zawodnictwo wśród kadry jest źródł‚em wartości dodanej w firmie.

Zastanawia mnie, skąd podczas rozmowy o „dopalaczach” kariery pojawia się „work-life balance”? Nie ma powodu, dla którego sposób osią…gania nadzwyczajnych wyników w pracy menedżera miał‚by się różnią‡ od tego, jaki widzimy u sportowca, artysty czy polityka. O tym, czy pił‚karz zagra w Lidze Mistrzów albo czy atleta pojedzie na olimpiadą™, decyduje poł›więcenie, jakie wł‚ożyli w zwycię™stwo, oraz talent.
Praca w korporacji w tym aspekcie niewiele się różni. Odnoszą™ mimo to wrażenie, że wię™kszość zatrudnionych ma ogromne oczekiwania wobec firmy, natomiast nie akceptuje tego, że warunkiem powodzenia jest zmiana priorytetów w ich życiu. By odnieść menedżerski sukces, to praca musi się stać priorytetem. Istnieje powiedzenie, że każdy z nas jest awansowany do momentu osią…gnię™cia swojego poziomu niekompetencji. Cz궛ciowo to prawda. Z chwilą… awansu stajemy przed nowymi zagadnieniami i zadaniami. Myślę, że jednym z niepotrzebnych błędów popełnianych przez menedżerów jest pragnienie, aby za wszelką… cenę™ udowodnić‡ sobie i ś›wiatu, że nic się nie zmienił‚o, a już zwłaszcza sam zainteresowany. To przecież gruba pomył‚ka! Jedynym stałym elementem jest uznawany przez nas system wartości. Teraz my jesteśmy u steru i wierzymy, że bę™dziemy efektywniejsi niż nasi poprzednicy. Na koniec dwa sł‚owa o „dopalaczu”, który jest dziś narzę™dziem niezbędnym – zdolności efektywnej komunikacji. To cecha niezwykle ważna i w pewien sposób spinająca cał‚y wysił‚ek, o którym mówimy. Nie jest wrodzonym talentem. Dobrego komunikowania wystarczy się nauczyć‡.