1. Na rozmowach „starszaki” zazwyczaj wypadają świetnie, ale muszą dostać taką… szansę™. Jak ją… zdobyć‡, skoro wiek ciągle jest nieformalnym kryterium selekcji CV? są… specjalne szkoły pisania życiorysów, pozwalające zatuszować nieco metrykę: eksponowanie doświadczenia z ostatnich lat (maks. 20) i skwitowanie wcześ›niejszych np. zdaniem: „przed 1987 r. pracowałem na samodzielnych stanowiskach związanych z...”.
2. W przypadku wieloletniej pracy w jednej firmie (czasami jedynej), warto zatrzeć‡ zł‚e wrażenie strachu przed zmianą. Niezłym wybiegiem jest podzielenie doświadczenia zawodowego na podokresy. Nie każdy head-hunter kojarzy związki mię™dzy firmami i markami, więc np. bardzo nęcąco wygląda CV Jana Dębka, który ostatnie sześć lat spędził we Francji jako dyrektor regionalny na Europę jednej z dywizji grupy Michelin, wcześ›niej był prezesem Stomilu Olsztyn, a w końcu lat 80. pracował dla libijskiej firmy Aman Trypolis. W istocie, wszystkie one był‚y lub są… powiązane ze Stomilem Olsztyn, w którym Jan Dębek, jeszcze jako student, zaczynał pracę pod koniec lat 60.
3. Podczas rozmowy należy przełamać trzy stereotypy: że osoba dojrzała bę™dzie mniej elastyczna (należy zaprezentować się jako czł‚owiek, którego cieszą zmiany), iż nie odnajdzie się w kulturze zdominowanej przez młodych (wśród cenionych wartości warto wymienić wzajemne uczenie się osób różnych od siebie; pół żartem, pół serio obiecać, że na pewno nie bę™dziemy „mentorzy懔 i pouczać) oraz że bę™dzie droższa.

Manager Magazin, Numer 10 (35) Październik 2007