Wrzesień nie taki straszny jak go malują

W ślad za Wall Street ruszyły inne światowe giełdy. WIG20 wzrósł we wrześniu o 7,6%, WIG zyskał 7,2%, niemiecki DAX 5,1%, francuski CAC 6,4%, koreański KOSPI 7,5%, brazylijska BOVESPA 6,6%, a japoł„ski Nikkei 6,2%. Nie jest wykluczone, że październik, który także okrywa się złą sławą, przyniesie kontynuację tych wzrostów. W dalszym cią…gu aktualne pozostają czynnik stojące za tym wzrostem, czyli przede wszystkim oczekiwane luzowanie polityki pieniꙿnej przez Rezerwę Federalną i inne czołowe banki centralne, jako odpowiedzi na coraz częstsze sygnały spowolnienia dynamiki wzrostu gospodarczego w poszczególnych krajach.

Pierwsze sygnały do wzrostów pojawiły się już w sierpniu

Pierwszy, bardzo wstę™pny sygnał do wrześniowych wzrostów na rynkach akcji, Rezerwa Federalna dała już 10 sierpnia br., gdy na posiedzeniu FOMC podjęto decyzję o reinwestowaniu dochodów z wygasających obligacji opartych na kredytach hipotecznych w papiery skarbowe o dłuższym terminie zapadalności. W ten sposób podjęto kolejną próbę wsparcia słabnącego wzrostu gospodarczego w USA. Taki krok otworzył dyskusję nt. drugiej rundy iloś›ciowego luzowania polityki pieniꙿnej. W kolejnych tygodniach oczekiwanie na taki krok postawiło inwestorów w komfortowej sytuacji. Ewentualne słabe dane makroekonomiczne, które mogł‚yby w normalnych warunkach stanowić pretekst do sprzedaży akcji, teraz zachęcały do zakupów, gdyż zwię™kszały prawdopodobień„stwo reakcji ze strony Rezerwy Federalnej.

Kolejny sygnał do wzrostów został wygenerowany 27 sierpnia br., gdy na dorocznym sympozjum w Jackson Hole Ben Bernanke zapewnił, że Rezerwa Federalna bę™dzie starał się zapobiec powtórzeniu japoł„skiego scenariusza z lat 90-tych.

Ostateczny sygnał

Ostatecznym potwierdzeniem wcześ›niejszych sygnałów kupna akcji był natomiast komunikat towarzyszący wrześniowej decyzji FOMC ws. stóp procentowych. Znalazło się w nim nie tylko zapewnienie, że władze gotowe są… do podję™cia dział‚ań wspierających wzrost gospodarczy, jeżeli bę™dzie to konieczne, ale również pojawiło się szersze odniesienie do inflacji. FOMC zwrócił uwagę, że pozostaje ona poniżej poziomu zapewniajacego stabilność cen i jeszcze przez jakiś czas bę™dzie pozostawać na niskim poziomie, a następnie wzroś›nie do poziomów „ odpowiadających polityce Fed”. Zważywszy, że takie odniesienie pojawiło się pierwszy raz w komunikacie, zostało to odebrane jako ostrzeżenie przed deflacją. A więc jako zapewnienie, że na kolejnym posiedzeniu FOMC, które zaplanowane jest 2-3 listopada, zostanie podjęta decyzja o wznowieniu skupu aktywów. W mię™dzyczasie pojawiały się sygnały, że Bank Anglii oraz Bank Japonii pójdą tą samą ścieżką.

Nie tylko fundamenty

Oprócz fundamentalnego uzasadnienia wzrostów na giełdach pojawiły się także sygnały techniczne. Indeks S&P500 najpierw wybił się powyżej 200 sesyjnej ś›redniej, żeby później pokonać sierpniowy szczyt na poziomie 1127,79 pkt., a na końcu wykreślić kilkumiesięczną formację odwróconej głowy z ramionami. To wszystko otworzyło mu drogę do kwietniowych maksimów (1219,80 pkt.).
W tym czasie indeks WIG20 wybił się powyżej sierpniowego szczytu, żeby później wyznaczyć‡ nowe rekordy rozpoczętej w I kwartale 2009 hossy. Pokonane opory i nowe rekordy hossy nie zmieniły jednak dł‚ugoterminowej sytuacji. Indeks dużych spółek wcią…ż pozostaje w ponad rocznym kanale wzrostowym. Aktualnie górne ograniczenie tego kanału, bę™dące „zaczepioną” o kwietniowy szczyt równoległą linią do linii wsparcia łączącej ś›rednioterminowe dołki z lutego oraz przełomu czerwca i lipca br., znajduje się w okolicy 2750 pkt. To głównych cel dla popytu. Odpowiada on kwietniowym maksimom na wykresie S&P500. Obie bariery bę™dzie trudno sforsować. Dlatego też ich bliskość może zostać wykorzystana do realizacji zysków na rynkach akcji.

Wcześ›niejszy zwrot, niż z okolicy opisanych wyżej poziomów na indeksach S&P500 i WIG20, byłby możliwy tylko wówczas wtedy, gdyby nadzieje na iloś›ciowe luzowanie polityki pieniꙿnej przez Rezerwę Federalną zostały gwałtownie przerwane. Zważywszy, że z jednej strony bank centralny dodatkowo je podsyca, a z drugiej nie ma szans na serię bardzo dobrych danych makroekonomicznych z USA, która w sposób naturalny zmniejszyłaby oczekiwania na wsparcie tamtejszej gospodarki, to do pierwszych dni listopada ten temat może kreować trendy. Aczkolwiek jest jeden warunek. Rozpoczynający się 7 października sezon publikacji wyników kwartalnych na Wall Street w istotny sposób nie zmieni układu sił. Doś›wiadczenie uczy, że nie powinien.

Konkluzja

Mając na uwadze obecne uwarunkowania rynkowe, można pokusić się o postawienie tezy, że relatywnie dobra koniunktura na Wall Street, a co się z tym wiąże również w Warszawie, może utrzymać się do listopada. Jest jednak mało realne, żeby w tym czasie S&P500 pokonał kwietniowe maksima. To zbyt silna bariera podażowa. Jej pokonanie wymagać bę™dzie nowego rynkowe story. Tego raczej nie zapewni sezon publikacji wyników kwartalnych na Wall Street, co bę™dzie głównym wydarzeniem października br.
Analogia w zachowaniu S&P500 i WIG20 powoduje, że na chwilę obecną należy odrzucić scenariusz zakładający znaczące wybicie się indeksu dużych spółek powyżej 2750 pkt. Podobnie też nie można wykluczyć‡, że pierwsza poł‚owa listopada przyniesie silną realizację zysków na GPW, niezależnie od tego co zrobi Rezerwa Federalna 3 listopada br.